Światowe Dni Młodzieży (ŚDM) nie odbywają się z dnia na dzień. 29 stycznia przedstawiciele wszystkich Diecezjalnych Komitetów Organizacyjnych (COD) i różnych departamentów Lokalnego Komitetu Organizacyjnego (COL) spotkali się w Wyższym Seminarium Duchownym w Évora na kolejną sesję roboczą. Przygotowanie do ŚDM wymaga czasu, a czas jest towarem deficytowym, z którego korzystamy kompulsywnie: im mniej go mamy, tym bardziej nas pochłania i staje się ważniejszy.
Portugalia wkroczyła na tę drogę w 2019 roku i od tego czasu aż do dzisiaj kształtuje się struktura ŚDM Lizbona 2023, obejmująca wzmacnianie, testowanie i wystawianie na próbę naszej zdolności do planowania, przygotowywania, przewidywania, budowania. To nie jest wielkie dzieło, to wielkie wydarzenie, jedno z tych, które Portugalia zawsze spełnia, które już procentuje.
Struktura jest narodowa, Podróż należy do świata. Organizacja należy do jednego kraju, wysiłek należy do wszystkich diecezji. Spotkanie jest z Chrystusem, doświadczenie należy do młodych ludzi na całym świecie. Papież wyjdzie nam na spotkanie, Jezus liczy na nas na całe życie. Wszystko się porusza, wszystko wibruje i każdego dnia pojawiają się nowe pomysły, nowe sposoby robienia tych samych rzeczy, które już robili inni, zawsze szukając innowacji, integracji, prognozowania, przygotowania.
Ta praca się nie kończy i struktura uświadamia sobie to na każdym spotkaniu. Lokalny Komitet Organizacyjny i Diecezjalne Komitety Organizacyjne intensyfikują swoje zaangażowanie i pomnażają swoją pracę. Społeczności otwierają się na nadchodzące dni. Parafie są kreatywne i dostępne. Ruchy idealizują, podejmują, artykułują, wzmacniają spotkania w tym spotkaniu. Rodziny marzą o gościnności, młodzi ludzie budują rozwiązania dostępności. Każdego dnia maszyna nadal pracuje i gdzieś w sercach kształtuje się dojrzewanie i rozeznanie tego spotkania.
Jesteśmy w drodze, jesteśmy razem, nawet gdy droga wydaje się trudna i mozolna, ale cokolwiek to jest, młodość jest siłą, która porusza świat, młodzi poruszają struktury, struktury afirmują i budują idee, kraj wzniósł Wstał i wyszedł w pośpiechu, zdecydowany, gotowy, uważny iz podwiniętymi rękawami. Struktura ścieżki jest ścieżką, która nie ma końca, ma punkty styku, które sprawiają, że podróż jest bardzo godna, a ludzie się gromadzą i spotykają Żyjącego Chrystusa.
Struktura ścieżki musi dawać pewność, że kroki będą zawsze przedmiotem modlitwy. Nie ma Światowych Dni Młodzieży, ani w Lizbonie, ani nigdzie indziej na świecie, o które nie trzeba by się modlić. Łączenie ludzi jest łatwe, stawianie im warunków jest możliwe, ale zapewnienie spotkania między nimi a Jezusem jest darem Boga, który można osiągnąć tylko w modlitwie, w małości serca i pokorze rąk.
Struktura toruje drogę, ale ta droga musi być modlitewna, utworzona z mozolnej ciszy i hałaśliwych chwil radości, dzielenia się i wiary. Światowe Dni Młodzieży są strukturą pokoju, dlatego już cieszą się wśród nas powodzeniem, przystanią dla całego świata, który pragnie odnaleźć się w Bogu…
