Święty Jan Bosko, ogłoszony przez Jana Pawła II “Ojcem i Nauczycielem Młodzieży”, poświęcił swoje życie nauczaniu i formacji młodych ludzi, zwłaszcza tych najuboższych i zepchniętych na margines.
Święty Jan Bosko urodził się w Becchi, 16 sierpnia 1815 r. Wkrótce poczuł pragnienie zostania księdzem, a marzenie, które miał w wieku 9 lat, ujawniło jego misję: „Stań się pokorny, silny i wytrzymały”. powiedziała dama jasna jak słońce, „to, co widzicie, dzieje się z tymi wilkami, które przemieniły się w baranki, zrobicie moim dzieciom. Będę twoim panem. Z czasem wszystko zrozumiesz”. Była to zapowiedź niezwykłego powołania wychowawczego i duszpasterskiego.
W 1835 r. João Bosco wstąpił do seminarium, a w czerwcu 1841 r. przyjął święcenia kapłańskie, obierając za swój program życiowy „Daj mi dusze i weź resztę” (Da mihi animas, cetera tolle).
W 8-ego grudnia 1841 r. w zakrystii kościoła św. Franciszka z Asyżu w Turynie Ks. Bosko spotkał Bartolomeu Garelli, szesnastoletniego sierotę. W ten sposób zaczęło się dziedzictwo Księdza Bosko.
W 1859 r. z pomocą papieża Piusa IX narodziło się „Pobożne Towarzystwo św. Franciszka Salezego”, zgromadzenie, którego celem było zbawienie młodzieży, zwalczanie wszelkiej biedy i działanie pod hasłem: „Daj mi dusze i weź reszta”.
św. Jan Bosko poświęcił swoje życie służbie młodzieży. Zaproponowawszy swoim wychowawcom „System prewencyjny”, przedstawił go w następujący sposób: „Przebywajcie z młodzieżą, unikajcie grzechu rozumem, religią i życzliwością. Stańcie się świętymi, wychowawcami świętych. Niech nasza młodzież czuje, że jest kochana”.
Przez całe życie Ksiądz Bosko był odważny, optymistyczny, potrafił oddziaływać i angażować wielu w swoją pracę wychowawczą i duszpasterską.
Zmarł w 31-ego stycznia 1888 roku, w wieku 72 lat, w Turynie, w oratorium na Valdocco.