Św. Jan z Brito poświęcił swoje życie służbie innym i głoszeniu Ewangelii. Ten XVII-wieczny jezuicki misjonarz, podróżował do Indii i poświęcił swoje życie na nawrócenie wielu osób na chrześcijaństwo.
João de Brito urodził się w Lizbonie w 1647 roku w rodzinie szlacheckiej. Gdy dorastał, rosła w nim miłość do Jezusa, a także pragnienie zostania misjonarzem.
W wieku 15 lat wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, odbywszy nowicjat w Lizbonie. Następnie został wysłany do Évory, gdzie został wyświęcony na prezbitera. W tym momencie wyraził też zamiar zostania misjonarzem. Uzyskał zgodę przełożonych na wyjazd na misje i wraz z 27 współbraćmi jezuitami udał się do Indii.
Znany jako „Franciszek Ksawery Portugalii”, po torturach, ksiądz João wrócił do Portugalii, ale jego pragnienie „umrzeć w Indiach, głosząc Ewangelię” skłoniło go do powrotu. Aresztowany w 1693 r., pobity i osadzony w więzieniu. Następnie został wysłany do Oriur, gdzie został skazany na ścięcie 4 lutego za wyznawanie wiary chrześcijańskiej.
Po jego śmierci odnotowano wiele cudów, a ksiądz João de Brito został beatyfikowany przez papieża Piusa IX 21 sierpnia 1853 roku i ogłoszony świętym przez papieża Piusa XII w 1947 roku.
Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w 4-ego lutego.